…Jestem za ścisłością, gdyż wydaje mi się, że jedynie prawda jest ciekawa. Józef Mackiewicz

Litwa porzucała Związek Sowiecki, będąc wzorem jednolitości i zwartości narodowej, gdzie Litwini, ludność nadająca imię państwu, stanowili znacznie ponad 80 proc. Nic więc nie wskazywało na to, że kraj będzie miał jakiekolwiek problemy z tzw. mniejszościami.

Dziś w Pałacu Wielkich Książąt Wileńskich rozpoczęły się obrady międzynarodowej konferencji naukowej, poświęconej kościołom biskupim w Wilnie i Krakowie - Abiejų Tautų sostinių katedros. Krokuvos ir Vilniaus vyskupiškosios bažnyčios (Stołeczne katedry Obojga Narodów. Kościoły biskupie w Krakowie i Wilnie).
Tego rodzaju konferencja odbywa się po raz pierwszy, a o jej unikalności świadczy tematyka około pięćdziesięciu referatów, które zostaną wygłoszone w ciągu trzech dni jej trwania.

Wczoraj w Sejmie RL wspólnota litewskich Żydów w ramach programu obchodów Dnia genocydu litewskich Żydów zorganizowała międzynarodową konferencję pt. „Gelbėję Lietuvos žydus, gelbėję Lietuvos garbę“ (Ratując litewskich Żydów, ratowali honor Litwy).

W odległych już czasach sowieckich żartowano, iż prawie każdy zna się na handlu i kulturze, bowiem w końcówce epoki mówiono o tym często i gorąco. Mimo, że handel tak naprawdę nie istniał, o czym zresztą świadczyły coraz bardziej świecące pustkami półki sklepowe, a działalność kulturalna, ukierunkowana na propagandę sukcesu, którego nie było, też budziła uzasadnione wątpliwości  odnośnie celowości jej uprawiania w ówczesnej postaci.
Dziś jednym z takich tematów, na którym na Litwie wszyscy się znają, jest problematyka Litewskich Polaków.

Dziś przed kościołem św. Rafała grupa osób zaznaczyła 361 rocznicę bitwy na Zielonym moście oraz oddała hołd pamięci bohaterom i poległym w tej bitwie w obronie Wielkiego Księstwa Litewskiego przed najazdem wojsk moskiewskich.

Wczoraj w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich z odczytem pt. The Polish-Lithuanian Union: Success or Failure? ( Unia polsko – litewska: osiągnięcie czy porażka?) wystąpił znany brytyjski historyk prof. Robert Frost.  Referat był poświęcony promocji świeżo wydanej przez niego  książki „The Making of the Polish-Lithuanian Union, 1385–1569” (Utworzenie polsko-litewskiej unii w latach 1385-1569 ).

Miłośnicy twórczości Józefa Mackiewicza mają dziś nie lada powody do radości – w ciągu zaledwie kilku miesięcy na krajowym rynku wydawniczym ukazały się dwa jego dzieła w języku litewskim – Nie trzeba głośno mówić (Nereikia garsiai kalbėti, leidykla Brėdis) i Prawda w oczy nie kole (Tiesa akių nebado, leidykla Naujasis žydinis.  Aidai). Pamiętając o litewskim wydaniu z roku 2009 Drogi donikąd (Kelias į niekur, leidykla Aidai) – litewski czytelnik na podstawie tych trzech wydań może już wyrobić sobie  pewien ułamkowy obraz, dotyczący postaci, skali wartości i dorobku Józefa Mackiewicza.

Dziś w Wilnie w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich rozpoczęła obrady Międzynarodowa Konferencja Naukowa  pt. Kunigaikščiai Radivilos. Garsiausia Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės didikų giminė (Książęta Radziwiłłowie - najsłynniejszy ród magnacki Wielkiego Księstwa Litewskiego).

Wczoraj w Domu Sygnatariuszy w Wilnie uroczyście zaznaczono 130. rocznicę urodzin Mykolasa Krupavičiusa (1885-1970) - duchownego rzymskokatolickiego, polityka Litwy, ministra rolnictwa (1923-1926), autora przeprowadzonej w okresie międzywojennym efektywnej reformy rolnej, która stworzyła podstawy ówczesnego wydajnego rolnictwa Litwy. Reformie rolnej i nadziałom ziemi dla bezrolnych i małorolnych chłopów towarzyszyło przygotowanie zawodowe, które realizowała powołana do życia siec szkół rolniczych.

„…Śród żałosnego spółrodaków jęku
Często przeszłości głosu nie dosłyszę!"
(Adam Mickiewicz. Konrad Wallenrod).

Na obecnym litewsko – białoruskim pograniczu na wysokim brzegu Wilii, skąd rozpościera się piękny widok na rzekę,  znajduje się niewielka, cicha i zestarzała wieś Moliai, wśród miejscowej ludności znana jako Mali.