Szukanie prawdy przez naukę, teza prof. Andrzeja Białasa (Pauza nr. 127), jest „deską ratunku,” współczesnej cywilizacji, która  znajduje się na podwójnym rozwidleniu w naszych czasach.

Poniżej zamieszczamy tekst pobrany z http://kresy.salon24.pl/. Niech będzie on odpowiedzią tym, których poziom i tryb myślenia nie pozwala zrozumieć wielkości i piękna Mojego Miasta.

To już niemal rytuał, wbijamy się do samochodu o 8.00, krótki postój w urokliwym rezerwacie Krzemianka niecałe 20 km od Białegostoku w Puszczy Knyszyńskiej dużo bardziej interesującej niż Białowieska i wciąż nieodkrytej, choć rozjeżdżanej brutalnie przez Tiry pędzące do Budziska i Bobrownik. Ładujemy się energią w miejscu, w którym około 10 tysięcy lat temu powstały kopalnie krzemienia, po których pozostały przysypane szyby ledwie widoczne między drzewami zimą czy późną jesienią, a co dopiero mówić o wybuchającej wybujałą zielenią wiośnie czy lecie. Wybijające z gęstwiny źródełko o kryształowo czystej wodzie w blasku słońca jest tylko zwiastunem tego, co czeka nas w Wilnie.

Tak mówią mądrzy ludzie. Albo też - wpuść świnię do pałacu, to ci chlew zrobi.

Te ludowe przysłowia świetnie obrazują aktualną niestabilną sytuacje polityczną w Wilnie, gdzie do niedawna zaledwie niewykształcony spawacz, a dziś już europarlamentarzysta Viktoras Uspackichas, przeciw któremu jest wszczęta spawa karna o defraudację środków w czasie wyborów i nie zapłacenie milionów podatków, poprzez swoich ludzi współrządzi Wilnem.

Dziś w Wilnie po raz piąty rozpoczęło się nocne świętowanie szeroko pojętej sztuki. W godzinach wieczornych w ramach festynu „Niech będzie noc!” zostały otwarte teatry, kina, muzea, galerie, zorganizowano nocne wycieczki po mieście oraz recitale i wystawy pod gołym niebem.

Niestety, siąpiący deszczyk wniósł pewne zmiany w plany organizatorów, dlatego początek niektórych imprez festynu został przesunięty na bardziej późne godziny, a z niektórych zrezygnowano w ogóle. W tej sytuacji szczególną frekwencją cieszyły się imprezy odbywające się w zamkniętych pomieszczeniach i na zadaszonych powierzchniach.

Nieprzebrane tłumy Wilnian i gości Wilna, którzy dziś wyszli na ulice nocnego miasta świadczą, że powyższy festyn ma rację bytu.

Na zdjęciu: recital pianistyczny na Łukiszkach.

Dziś w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Litwy pod przewodnictwem wiceministra Evaldasa Ignatavičiusa odbyła się dyskusja pt. „O tradycji dyplomacji WKL w kontekście współczesnej dyplomacji”. Była ona poświęcona 220. rocznicy powołania Ministerstwa Spraw Zagranicznych

Rzeczpospolitej Obojga Narodów, którym kierował kanclerz Litwy Joachim Chreptowicz. Zebrani dyskutowali o sytuacji politycznej Litwy w drugiej połowie XVIII wieku, o znaczeniu powołania ówczesnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, o osobowości Joachima Litawra Chreptowicza i dyplomaty Michała Kleofasa Ogińskiego.

14 czerwca 1941 roku  sowieckie NKWD rozpoczęło areszty i wywózkę ludności z Litwy na Syberię i do innych regionów Związku Sowieckiego. W pamięć tamtych tragicznych wydarzeń od ubiegłego tygodnia trwają na Litwie uroczystości, upamiętniające 70. rocznicę masowych wywózek zorganizowanych przez okupacyjny reżim sowiecki.

W rocznicowych obchodach tych tragicznych  wydarzeń wzięli udział kierownicy państwa, władze samorządowe, organizacje, zrzeszające więźniów sowieckich łagrów, młodzież. W wyniku  trwających aż do roku 1953 akcji terroru wobec ludności, z Litwy wywieziono około 300 tys. osób, z których ponad połowa zginęła w wyniku nieludzkich warunków transportowania i życia w łagrach oraz niewolniczej pracy.

W nawiązaniu do listu Fundacji „Zbiory Wileńskie”– list na ten sam temat wysłałem do prezesa Kongresu Polonii Amerykańskiej i Związku Narodowego Polskiego, tylko z punktu widzenia członka tych organizacji.
Jeżeli była jakaś sztucznie zorganizowana antylitewska demonstracja w Chikago, którą na 11 czerwca zapowiadał „Tygodnik Wileńszczyzny” - to nikt z poważniejszych Litwinów tego nie widział, bo w tym czasie byliśmy na odczycie córki Juozasa Kazickasa o książce jej ojca w Balzekas Muzeum. Książka nie dawno wyszła po angielsku, a wcześniej po litewsku.

W Wilnie, w Narodowej Galerii Sztuki (www.ndg.lt) do 28 sierpnia trwa wystawa pt. Pomniki, których już nie ma. Przechadzka po Wilnie. Zwiedzający mogą obejrzeć ponad 100 zdjęć, szkiców, projektów od końca XIX wieku do dziś. Świetnym uzupełnieniem tematu są nagrania z różnych okazji, które miały miejsce w Wilnie i które można obejrzeć na monitorach.

Są tu zdjęcia znanych fotografów jak Jana Bułhaka, Stanisława Fliberte Fleury, Józefa Czechowicza, Leona Butkowskiego i innych.

Znaczący fragment wystawy stanowią nieznane społeczeństwu projekty pomnika Adamowi Mickiewiczowi - Xawerego Dunikowskiego, Henryka Kuny, Antoniego Madeyskiego, Tadeusza Tołwińskiego, Czesława Przybylskiego, Leonarda Miszkińca oraz zrealizowany Zbigniewa Pronaszki. Tu można też obejrzeć uroczystości, związane ze wznoszeniem w Wilnie pomników